Verliezers hebben excuses, winnaars hebben een plan !
San Fransisco, 1990 – Een charmante jongedame genaamd Elizabeth Newton is bezig met haar PhD onderzoek aan Stanford. Wat ze doet is simpel; ze verdeelt mensen in twee groepen: de zogenaamde ‘tappers’ en ‘listeners.’ De Tappers kregen een lijst van 25 bekende liedjes, zoals Happy Birthday en Jingle Bells. Elke tapper wordt gevraagd om een liedje uit te kiezen en het rhytme hiervan na te tappen voor de listener door op de tafel te kloppen. The listener moest proberen te raden welk liedje de tapper aan het tappen was.
Moet te doen zijn toch? Met Happy Birthday wordt iedereen op aarde al vanaf zijn eerste doodgegooid. Toch bleek niet minder waar. Van de 120 liedjes die de tappers probeerden na te tappen, raden de listeners er in totaal slechts drie. Twee en een half procent.
Voordat de listeners moesten raden, vroeg Elizabeth aan de tappers om in te schatten hoe vaak de listeners het goed zouden hebben. Ze dachten ongeveer 50 procent. Hoe kan dit?
Dit is het probleem: wanneer een tapper tapt, hoort hij of zij het liedje spelen in haar hoofd. Probeer het zelf maar eens. Helaas kunnen de luisteraars dat mentale liedje niet zo duidelijk horen – zij horen slechts een verzameling klopjes en tikjes op de tafel die waarschijnlijk nog het meest weg heeft van een verwoede versierpoging in morse code.
De moraal van dit verhaal? Een tapper zijn is verdomd lastig. Je hebt kennis gekregen (het liedje) waardoor het onmogelijk is om je voor te stellen hoe het is om die kennis niet te hebben. Wanneer ze tappen kunnen ze niet bedenken hoe het is om slechts de afzonderlijke taps te horen, in plaats van Happy Birthday in volle glorie.
Dit is de Vloek van Kennis. Zodra we bepaalde kennis hebben is het bijna onmogelijk om te bedenken hoe het is om die kennis niet te hebben. En alas, je bent vervloekt door je eigen kennis.
Elke dag wordt het tappers/luisteraars experiment over de hele wereld nagespeeld. De tappers en luisteraars zijn leraren en studenten, politici en brave burgers, ondernemers en hun doelgroep, schrijvers en lezers. Een soepele communicatie tussen deze groepen is cruciaal, maar wordt verstoord door de onevenwichtige verdeling van kennis. Als een marketier in dienst van een startup het heeft over ‘aangepaste metrics en monitoring zonder custom buildout’ speelt er een prachtig liedje in zijn hoofd dat niemand anders kan horen.
De vloek van Kennis is tragisch. Honderden tools en producten die fantastisch zijn en een positieve impact op de wereld kunnen hebben worden niet gebruikt doordat de Vloek een soepele uitleg in de weg staat. Het is ook nog eens onmogelijk te vermijden. Een startup geek heeft al gauw tien jaar lang kennis opgebouwd over de ins en outs van een nieuwe software oplossing. Dat proces omdraaien is net zo makkelijk als het niet denken aan een paarse olifant; je kan de opgedane kennis simpelweg niet verbergen of uit zetten.
”when we are given knowledge, it is impossible to imagine what it’s like to LACK that knowledge.”
Toch zijn er twee manieren om de Vloek van Kennis enigszins te bestrijden. De eerste is om nooit kennis op te doen. De tweede om je goede ideeën op een betere manier te verpakken en te presenteren. Voor het gemak volgen hier vier tactieken die je direct kan toepassen om je eigen kennis beter over te brengen zonder ten prooi te vallen aan de vloek:
1) Focus op het grote plaatje, niet de details.
‘Door de bomen het bos niet meer zien.’ Het betekent letterlijk dat je door alle details het grote plaatje niet meer ziet. Een veelvoorkomend symptoom van de Vloek van Kennis. Je weet veel belangrijke dingen over een onderwerp en daarom focus je automatisch op de details. Details zijn geweldig en erg belangrijk, maar informatie over het bos maakt de details relevant. Wat is het grote plaatje? Waarom is het belangrijk? Soms moet je technische details opofferen om ervoor te zorgen dat iedereen de belangrijkste aspecten van je idee begrijpt.
Voorbeeld: teveel nadruk op technologsche features zonder te horen wat dat dan precies toevoegt.
2) Gebruik analogieën.
Analogieën laten de verbinding tussen twee ideeën zien, met als doel het uitleggen van het ene aan de hand van het andere; een pompelmoes is een soort grapefruit; een goed nieuws verhaal is gestructureerd als een piramide die ondersteboven staat – analogieën maken het mogelijk om een compact idee makkelijk te begrijpen door concepten te gebruiken die je al kent (weinig mensen weten dat een pompelmoes een gele citrusvrucht met een dikke schil is, maar iedereen kent de grapefruit).
Voorbeeld: Google docs is een nieuw soort Word; Netflix is een videotheek waar je per maand voor betaalt maar dan online.
3) Wees concreet.
Denken in abstracte termen is de luxe van de expert die jaren ervaring heeft binnen een bepaald vakgebied. Zo iemand zit op een hoger niveau qua inzicht in de patronen, symbolen en systemen die ergens spelen. Schaakstrategieën in plaats van ‘toren beweegt verticaal.’ Maar buitenstaanders hebben vaak moeite met het begrijpen en onthouden van abstracte taal. Concreetheid vermijdt deze problemen en helpt mensen nieuwe concepten makkelijker te begrijpen. Wanneer is iets nou precies concreet? Als je het met je zintuigen kan waarnemen, dan is het concreet. Meestal betekent dit specifieke mensen die specifieke dingen doen. ‘Klantenservice van wereldklasse’ is abstract. Een Apple medewerker die de moeite neemt om je gekreukte broek te strijken in de winkel is concreet (en best wel raar).
Voorbeeld: Boeing’s missie in de jaren 60 – een vliegtuig ontwerpen dat 131 passagiers kan vervoeren, non-stop van New York naar Miami kan vliegen, en kan landen op landingsbaan 4-22 op LaGuardia (de kortste baan die er was in die tijd). Dat is een concreet doel waarmee Boeing de acties van honderden experts wist te coördineren. Vergelijk het met ‘het beste passagiersvliegtuig op aarde.’ Wat is concreter?
4) Gebruik je inbeeldingsvermogen.
Misschien wel je belangrijkste tool in het uitleggen van je ideeën aan anderen (en communiceren met anderen in het algemeen) is je vermogen om empathie te tonen. Maak geen assumpties over wat anderen al weten maar probeer je letterlijk in te leven in de schoenen van heb die jou proberen te begrijpen.
Als je 8-jarige nichtje aan je vraagt waarom de aarde langzaam opwarmt, en het eerste dat je wilt zeggen is ‘CO2,’ probeer dan even stil te staan bij de ervaring van je nichtje. Weet zij wat CO2 is? Hoe het werkt? Waarschijnlijk niet. Tenzij ze nog in de waarom-fase zit zal een antwoord als ‘CO2′ haar nieuwsgierigheid de grond in boren als het voelt alsof ze dat zou moeten kennen. Alleen door je empatisch denkvermogen te gebruiken wordt het duidelijk dat je je antwoord wellicht iets moet aanpassen.
Gebruik deze principes en versla de eeuwige kwelling van de Vloek van Kennis. Het alternatief is dat iedereen aan wie je iets probeert uit te leggen je enigszins raar aankijkt om vervolgens het onderwerp te veranderen naar de discussie over zwarte piet.
Tuurlijk, de Vloek van de Kennis blijft je altijd achtervolgen, maar hoe bewuster je bent van wat het betekent om iets helder uit te leggen, hoe beter het gaat
Bron: http://viralpixels.nl/waarom-niemand-je-ooit-begrijpt-de-vloek-van-kennis/